Selam!
Yepyeni öykülerle ve yepyeni bir kitap incelemesi içeriği ile karşınızdayım!
İncecik bir kitap olmasına rağmen bitmeyen işlerim sebebiyle elimde azıcık sürünen Aleksandr Puşkin'in Byelkin'in Öyküleri'ni; mola verdiğim zamanlarda, yolda, yatmadan önce sızıp kalana kadar inatla okudum. Bitirir bitirmez da aklımda kalanları taze taze paylaşmak istedim. Bakalım neler hatırlıyorum?
Aleksandr Puşkin - Byelkin'in Öyküleri
Öncelikle bir anlaşalım; Puşkin zaten Rus edebiyatının en usta yazarlarından biri. Bunun yanı sıra hepimizin saygı duyduğu pek çok yazara da yol göstermiş. Bu açıdan üzerine çok konuşacak bir şey olmadığını düşünüyorum. Bu nedenle "naçizane" fikirlerim arasında elbette ki "çok kötü" ifadeler olmayacak.
Puşkin'i ilk kez okumuyor olsam da daha önce okuduğum kitabı bir roman olduğu için aslında yeni bir deneyim oldu benim için. Kitap, yazarın çevresinden duyduğu gerçek öyküler oluştuğu için elbette ki baştan olumlu bir izlenim yarattı zihnimde. Zira, günlük hayatta gördüğü ya da duyduğu şeyleri yazan yazarlara ve gerçek hikayelere karşı bir zaafım var. Bkz: Sait Faik.
Öyküleri okurken bir yandan ailesini kaybettikten sonra mütevazi bir çiftlik hayatına geçiş yapan Puşkin'in hayatından küçük kesitler gördüm, bir yandan dönemin ilgi çekici ve merak uyandıran olaylarına şahit oldum. Zengin ve fakir genç kızlar, bir yerlere tutunmaya çalışan erkekler, hurafeler, entrikalar ve kumar masaları en temel konular arasında yer alıyor. "Şahane" ve "oldukça etkileyici" şeyler okuduğumu iddia edemeyecek olsam da her bir öyküden zevk aldım ve gerçekten bir şeylere tanık oluyormuş hissi yaşadım. Bu da benim için oldukça geçerli bir durum.
Unutmadan; kitabın "oyun içinde oyun" tavrı da çok hoş bence. Zira Puşkin girişte, kitaptaki tüm öyküleri Byelkin adlı birinin yazdığını not düşüyor. Bu da sıradan birinin gizli hikayelerini okuyormuş izlenimi yaratıyor. :)
İdefix'ten kontrol ettiğim kadarıyla kitabın şu an baskısı yok. Ya da umarım benim gözümden kaçmıştır. Ne olursa olsun Byelkin'in Öyküleri'ni gördüğünüzde hemen alıp benim gibi uzatmadan, birkaç saat içinde güzelce okuyuvermenizi tavsiye ederim.
Puşkin'i ilk kez okumuyor olsam da daha önce okuduğum kitabı bir roman olduğu için aslında yeni bir deneyim oldu benim için. Kitap, yazarın çevresinden duyduğu gerçek öyküler oluştuğu için elbette ki baştan olumlu bir izlenim yarattı zihnimde. Zira, günlük hayatta gördüğü ya da duyduğu şeyleri yazan yazarlara ve gerçek hikayelere karşı bir zaafım var. Bkz: Sait Faik.
Öyküleri okurken bir yandan ailesini kaybettikten sonra mütevazi bir çiftlik hayatına geçiş yapan Puşkin'in hayatından küçük kesitler gördüm, bir yandan dönemin ilgi çekici ve merak uyandıran olaylarına şahit oldum. Zengin ve fakir genç kızlar, bir yerlere tutunmaya çalışan erkekler, hurafeler, entrikalar ve kumar masaları en temel konular arasında yer alıyor. "Şahane" ve "oldukça etkileyici" şeyler okuduğumu iddia edemeyecek olsam da her bir öyküden zevk aldım ve gerçekten bir şeylere tanık oluyormuş hissi yaşadım. Bu da benim için oldukça geçerli bir durum.
Unutmadan; kitabın "oyun içinde oyun" tavrı da çok hoş bence. Zira Puşkin girişte, kitaptaki tüm öyküleri Byelkin adlı birinin yazdığını not düşüyor. Bu da sıradan birinin gizli hikayelerini okuyormuş izlenimi yaratıyor. :)
İdefix'ten kontrol ettiğim kadarıyla kitabın şu an baskısı yok. Ya da umarım benim gözümden kaçmıştır. Ne olursa olsun Byelkin'in Öyküleri'ni gördüğünüzde hemen alıp benim gibi uzatmadan, birkaç saat içinde güzelce okuyuvermenizi tavsiye ederim.
Çok sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaza yaza azalmaz ki sendeki özgür ruh!