Merhaba!
Ölmeden Önce Okunması Gereken 1001 Kitap listesinden seçtiğim kitapları okumaya devam ediyorum. Şu ana kadar okuduğum kitapların hepsini çok sevdiğim için bu listede ilerlemek hiç de sıkıcı olmuyor. Aksine bir düzen içerisinde okumak nedense benim daha çok hoşuma gidiyor.
Pek sevgili Kafka'nın Amerika adlı romanı da bu listede sevdiğim kitaplar arasındaki yerini aldı. Ancak ne yazık ki kitabı okurken altını çizecek ya da sindirmeye çalışacak pek bir bölüm yoktu benim için. Belki de Kendimi Karl'ın hareketli yaşantısına ve başına gelen olaylara öyle bir kaptırdım ki bazı cümleleri atladım. Bilemiyorum. :)
Kitabı birkaç kelimeyle özetlemem gerekirse; "Can sıkıcı" ,"acımasız" ve "talihsiz" diyebilirim. Neden mi? Zira, karakterin başından öyle sinir bozucu olaylar geçiyor ve Kafka bunu öyle güzel ve gerçek biçimde, tüm yalınlığıyla anlatıyor ki okurken Karl için üzülüyor, ona deliler gibi acıyor ve talihsizliğine lanet ediyorsunuz. Kitaptaki sinir bozucu, işe yaramaz karakterlerden nefret ediyorsunuz.
Tüm bunların sonucunda, yine ve yeniden anladım ki; bir duyguyu ve yaşananların oluşturduğu etkiyi anlatmak için süslü sözcüklere gerek yok. Onu en yalın, tarafsız ve açık şekilde anlattığınızda, yorum yapmadığınızda zaten okuyucu bunu kendi zihninde şekillendiriyor ve anlatmak istediğinizi iliklerine kadar hissediyor. Bu da yazan çizen arkadaşlara benden küçük bir not olsun. :)
Sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yaza yaza azalmaz ki sendeki özgür ruh!