23 Şubat 2016 Salı

F. H. Burnett - Gizli Bahçe


Çocuk kitaplarını çok seviyorum. Sanırım yalın, saf ve sevimli hikayeleri, mutlu sonları beni motive ediyor. Uzaklarda bir yerlerde var olan belki de hiç olmayan yerler, karakterler küçük bir yolculuğa çıkmışım hissi veriyor. Hoş, genel olarak kitap okurken de bunları yaşıyorum ancak bu kadar şeker tadında ve hafif hissettirmiyor. Tüm bunların yanı sıra çocukluğumda okuduğum klasikler ve çocuk romanları, masallar, öykülerin yer etmişliği de bu kitapları okurken o günlere dönmemi sağlıyor. Daha ne olsun!

Frances Hodgson Burnett'in Gizli Bahçe kitabı da aynı yazarın çocukken okuduğum Küçük Prenses'ini okuduğum yıllara götürdü beni. İki kitap arasındaki karakterlerin, dilin benzerliği nedeniyle hikayeye kolayca ısındım. Hindistan'da doğan ve kimsesiz kalıp İngiltere'deki eniştesinin yanına gelen Mary'nin doğayla ve sevgiyle tanışıp adeta yeniden doğuşu, güzelleşmesi benim de içimi açtı. Karakterler arasında ise bitkilerle ve hayvanlarla bir olan, doğayı en iyi arkadaşı bellemiş, sevimli Dickon kalbimi çalıverdi. Eğer kitabı daha önceden okusaydım Yaşasaydı Aşık Olurdum Diyebileceğim 5 Kitap Karakteri içeriğime mutlaka onu da eklerdim. :)

Son olarak; sadece çocukların değil, büyüklerin de çocuk kitapları okuduğu bir dünya diliyorum! (Klişe olmayı çok seviyordu.) 









Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Yaza yaza azalmaz ki sendeki özgür ruh!